Ginekomastia, czyli rozrost tkanek w obrębie jednej lub obu brodawek sutkowych u chłopców lub mężczyzn, nie jest stanem chorobowym. Może być jednak objawem wielu schorzeń, np. hipogonadyzmu, choroby nerek lub wątroby, nadczynności tarczycy, w tym też i chorób o charakterze nowotworowym (nowotwory feminizujące). Częstość występowania ginekomastii systematycznie wzrasta i jest to najprawdopodobniej związane z cywilizacyjną epidemią otyłości oraz z coraz większą obecnością estrogenów w żywności i w środowisku (ksenoestrogeny). Continue reading Polekowa ginekomastia, ignorowane działanie niepożądane

Pacjenci w wieku powyżej 70 lat są pacjentami sui generis. Z jednej strony, z uwagi na wielochorobowość, pacjenci ci przyjmują na ogół jednoczasowo wiele leków, z drugiej, w okresie starzenia zwiększa się znacznie ryzyko występowania polekowych powikłań, a ich konsekwencje mogą być daleko poważniejsze niż u pacjentów młodszych. W poniższej tabeli zebrano najistotniejsze powody podnoszące ryzyko wystąpienia szkód polekowych. Continue reading Meandry farmakoterapii w wieku starszym

wywoływanej przez leki, zaledwie w 7% tych przypadków przeprowadzane są dokładne analizy zależności pomiędzy stopniem niedosłuchu a zastosowaną u pacjentów farmakoterapią. Continue reading Niedosłuch polekowy

Ostatnio zwiększyła się liczba raportowanych powikłań u pacjentów przyjmujących amantadynę z powodu infekcji wirusem SARS-CoV-2. Stosowanie amantadyny u takich chorych jest dyskusyjne i pomimo doniesień, które próbują tłumaczyć mechanizm wpływu tego leku w infekcji koronawirusowej, nadal nie ma w pełni wiarygodnych dowodów na skuteczność amantadyny w COVID-19. W chwili obecnej ten lek nie powinien być rekomendowany w tym wskazaniu. Continue reading Amantadyna? Jak pomóc, aby nie zaszkodzić

Zmaganie się z problemem interakcji leków to jedno z największych wyzwań dla współczesnej farmakoterapii. Jak wynika z badań prowadzonych w Uniwersyteckim Ośrodku Monitorowania i Badania Niepożądanych Działań Leków w Krakowie, w których przeanalizowano 5000 preskrypcji pod kątem niekorzystnych interakcji lekowych, aż w 19,8% przypadków interakcje dotyczą leków stosowanych jednoczasowo. Indukują one wzajemne oddziaływania i często prowadzą do komplikacji terapeutycznych, nie wspominając już o zagrożeniu zdrowia i życia pacjenta. Okres pandemii (teleporady) dodatkowo nasilił te niekorzystne zjawiska. Continue reading Interakcje leków – próba analizy przyczyn nasilania się tego zjawiska

NOAC: apiksaban, dabigatran, rywaroksaban. Co prawda dla tych leków dane z badań klinicznych nie wskazują na wysokie ryzyko istotnych klinicznie interakcji, ale w badaniach klinicznych często nie są reprezentowane grupy pacjentów z wielochorobowością i wielolekowością, a właśnie wtedy znacząco wzrasta ryzyko powikłań terapeutycznych. Ryzyko interakcji obserwowanych w leczeniu nową generacją leków przeciwzakrzepowych NOAC wynika z profilu farmakokinetycznego tych leków. Continue reading Nowe doustne antykoagulanty (NOAC)

Omeprazol (pochodna benzimidazolu) jest najdłużej dostępnym na rynku farmaceutycznym lekiem z grupy inhibitorów pompy protonowej. Dostępny jest nie tylko na receptę, ale i w sprzedaży odręcznej (OTC), co powoduje, że w praktyce spotykamy coraz większą liczbę niebezpiecznych interakcji tego leku u pacjentów stosujących jednoczasowo z omeprazolem także inne leki. Continue reading Omeprazol

Difenhydramina – to znany od wielu lat i wielce zasłużony lek przeciwhistaminowy I generacji, antagonista receptorów histaminowych H1. Bardzo skutecznie zmniejsza objawy alergiczne związane z uwalnianiem histaminy. (…) Niestety, od kilku lat difenhydramina przeżywa swój niechlubny renesans jako składnik preparatów dostępnych w aptekach bez recepty. Continue reading Jatrogenizacyjne komplikacje w stosowaniu difenhydraminy