Planowano uroczystość na Zamku Królewskim w Warszawie, okolicznościowe spotkania, wydawnictwa, jednak los pokrzyżował te plany. Nie zmienia to jednak faktu, że Towarzystwo Lekarskie Warszawskie obchodzi 200-lecie swojego istnienia. Ta niezmiernie zasłużona dla środowiska lekarskiego organizacja, utworzona z inicjatywy profesorów ówczesnego Wydziału Akademicko-Lekarskiego Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, przetrwała czasy zaborów, okupacji, komuny, niezmiennie reprezentując najwyższe wartości lekarskiego stanu.

Jednym z przejawów patriotyzmu na ziemiach polskich w XIX stuleciu, obok powstań zbrojnych (wielkopolskiego, listopadowego, styczniowego), były narodziny wielu towarzystw naukowych, m.in. w 1805 r. powstało Towarzystwo Lekarskie Wileńskie; w Warszawie w 1808 r. zaczęło działać Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk, a w Kamieńcu Podolskim w 1859 r. Towarzystwo Lekarzy Podolskich.

Ważnym wydarzeniem tej natury było w 1820 r. założenie Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego(TLW), a w Krakowie w 1866 r. Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego (TLK). Wiele polskich towarzystw lekarskich powstało też za granicą, m.in.  w 1858 r. w Paryżu, w 1901 r. w Petersburgu, a w 1907 r. w Chicago.  Część miała krótki żywot, niektóre jednak przetrwały, w tym TLK i właśnie TLW.

Uroczyste obchody jubileusz 200-lecia Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, zaplanowane na 18 czerwca br. na Zamku Królewskim w Warszawie, z przyczyn wiadomych odwołano. Jednak jubileusz ze wszech miar wart odnotowania.

Nie sposób w paru zdaniach scharakteryzować działalność TLW. Tu przypomnimy jedynie w ślad za wydawanymi od 1837 r. rocznikami „Pamiętnika Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego”, że miało ono swój znaczący udział w kreowaniu pozycji zawodu lekarskiego po odzyskaniu niepodległości, że wielu lekarzy TLW zapisało bohaterską kartę podczas okupacji niemieckiej (jego członkowie działali w strukturze Polskiego Państwa Podziemnego) i że w latach powojennych niezależnie od opcji politycznych wciąż spełnia ważną rolę integracyjną stołecznego środowiska medycznego, honorując jego zasłużonych dla polskiej medycyny lekarzy.  

Od 1995 r. nieprzerwanie funkcję prezesa TLW pełni prof. Jerzy Jurkiewicz, który skupił wielu współpracowników, współautorów sukcesów TLW, m.in. dr Wiesławę Granowską, dr Krystynę Podgórską, nie żyjącego już dr. Józefa Hornowskiego, prof. Andrzeja Śródkę, prof. Tadeusza Tołłoczkę, prof. Edwarda Towpika i wielu innych. Sam prof. Jurkiewicz, absolwent Akademii Medycznej w Katowicach, jest specjalistą neurochirurgii, pracownikiem naukowym WAM i klinicystą Szpitala Bielańskiego, autorem ponad 170 prac naukowych i doniesień zjazdowych. Jest także m.in konfratrem Zakonu Paulinów oraz członkiem Rycerstwa Orderu Czarnej Madonny na Jasnej Górze i jego Kapituły; Komandorem Zakonu Rycerskiego Obrońców Grobu Świętego (bożogrobców); honorowym przewodniczącym Rady Fundacji Dandy-Walkera „Podaj dalej”. Wyróżniony m.in. Komandorią Krzyża Wielkiego z Gwiazdą Orderu św. Brygidy, Krzyżem Oficerskim Zakonu Rycerskiego św. Jana (Zakon Maltański), Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem KEN, Złotym Medalem Alberta Schweitzera, Medalem Gloria Medicinae i wieloma innych.

Warto wspomnieć, że podczas prezesury TLK prof. Marii Rybakowej, rezultatem współpracy środowisk lekarskich Krakowa i Warszawy był głośny List otwarty w sprawie zagrożeń w medycynie i naruszenia etosu lekarza we współczesnym świecie.

Towarzystwu Lekarskiemu Warszawskiemu –  serdeczne gratulacje z Krakowa.

Adam Wiernikowski