1 lutego w holu Nowego Domu Zdrojowego w Krynicy-Zdroju odsłonięto tablicę upamiętniającą 50. rocznicę śmierci prof. Tadeusza Tempki. Inicjatorem wydarzenia był prof. Artur Jurczyszyn z Katedry i Kliniki Hematologii UJ CM, który również wygłosił tego dnia wykład pt. „Profesor Tempka – wybitny lekarz i wszechstronny uczony”. Natomiast laudację wygłosił prof. Ryszard W. Gryglewski, kierownik Katedry Historii Medycyny UJ CM.

W uroczystości wzięli udział m.in. Marcin Krzemiński, prezes Uzdrowiska Krynica Żegiestów, burmistrz Krynicy-Zdroju Piotr Ryba, prof. Stanisław Kwiatkowski, pełnomocnik prorektora UJ CM, doktor Ewa Svejda-Hutnikiewicz, małopolska konsultant w dziedzinie balneologii i medycyny fizykalnej, a także pani Teresa Jaromin, siostra oddziałowa w Nowym Domu Zdrojowym, która współpracowała z prof. Tempką, oraz pamiętający jego wykłady lekarze Uzdrowiska.

Tadeusz Tempka (1885-1974) był lekarzem i wybitnym naukowcem, autorem około 100 publikacji, poliglotą. Wydział Lekarski UJ ukończył w 1909 r. Od 1925 r. pracował w I Klinice Chorób Wewnętrznych UJ. Badania, które prowadził przed wojną, były przełomowe i uznawane w Europie. W 1939 r., w ramach Sonderaktion Krakau, został aresztowany i przewieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, z którego został uwolniony w lutym 1940 r. Po wojnie kierował II Kliniką Chorób Wewnętrznych i przyczynił się do powstania Polskiego Towarzystwa Hematologicznego. Jest autorem pierwszego polskiego podręcznika do hematologii.

Miał także olbrzymie zasługi w dziedzinie balneologii i lecznictwa uzdrowiskowego. W 1937 r. założył ,,Acta Balneologica Polonica’’. Po wojnie objął patronatem naukowym sanatorium Lwigród w Krynicy. W 1954 r. zorganizował Ośrodek Naukowo-Badawczy Chorób Wewnętrznych w sanatorium Nowy Dom Zdrojowy. Praca naukowa profesora dotyczyła również leczniczych właściwości wód mineralnych.  W Nowym Domu Zdrojowym funkcjonował 30-łóżkowy oddział szpitalny, gdzie pacjenci byli kierowani z krakowskiej kliniki w celu kontynuacji leczenia. Prof. Tempka badał ich osobiście, zwykle dwa razy podczas turnusu, natomiast codzienny nadzór nad oddziałem sprawowali inni lekarze. Krynica upamiętniła już raz zasługi profesora nadając jednemu ze źródeł imię – Tadeusz.

Jak napisał  w monografii dr D. Reśko: ,,Przez prawie 50 lat prof. Tempka transmitował Krynicy uniwersytecką wiedzę lekarską oraz swym autorytetem naukowym utrwalał i nobilitował wysoki poziom tutejszej balneologii; woda nazwana imieniem Tadeusz symbolicznie spłaca profesorowi uzdrowiskowy dług’’.

(źródło: www.uzdrowisko-krynica-zegiestow.pl)

Fot. Ewa Svejda-Hutnikiewicz