Lekami Z nazywamy grupę niebenzodiazepinowych leków nasennych, do których należą: zolpidem, zopiklon, zaleplon i eszopiklon. Według zaleceń terapeutycznych leki te powinny być stosowane do krótkotrwałego leczenia bezsenności. Niestety w praktyce coraz częściej widoczna jest tendencja do ich długoczasowego stosowania. Zwiększane są także dawki, a leki bywają podawane pacjentom narażonym na wystąpienie działań niepożądanych, z uzależnieniem włącznie. Continue reading Nasenne leki „Z” – użyteczność w praktyce

W praktyce lekarskiej nierzadko spotykamy się z sytuacją, kiedy farmakoterapia zamiast przynosić pacjentowi korzyści, zaczyna generować powikłania. Najczęściej są one konsekwencją wyboru leku bez uwzględnienia ograniczeń i przeciwwskazań do jego stosowania. Do leków o wysokim ryzyku jatrogenizacji należą leki  antycholinergiczne. Continue reading Zagrożenia związane z terapią lekami o działaniu antycholinergicznym

Ostatnio wiele w mediach o konieczności wprowadzenia obowiązkowych badań lekarskich u kierowców w wieku starszym. Sugeruje się też, by testy psychologiczne obowiązkowo przeprowadzać tym młodym. Czas jednak, aby zdać sobie sprawę, w jakim miejscu pośród wszystkich zagrożeń są niepożądane działania leków, nie wspominając już o zagrożeniach objawami choroby. Problematyka bezpieczeństwa ruchu drogowego jest złożona i wielotorowa, a bezpieczeństwo nas wszystkich zależy od bardzo wielu czynników jednocześnie. Continue reading Ponownie o lekach i bezpieczeństwie ruchu drogowego  

Informacje zawarte w komunikatach bezpieczeństwa nie tylko zbyt rzadko bywają uwzględniane przy zapisywaniu leków, ale są wręcz bagatelizowane. W praktyce dochodzi do znaczącego wzrostu liczby zgłaszanych działań niepożądanych, niekiedy o zaskakującym obrazie klinicznym. Dotyczy to wszystkich chorych, włączając hospitalizowanych, a także, o zgrozo, zbyt często znajduje swe odbicie w liczbie zgonów, które indukowane są nieprawidłowo dobraną farmakoterapią. Nie ma wątpliwości, że stosowanie leków w sposób stojący w sprzeczności z komunikatami bezpieczeństwa doprowadza do sytuacji, w których ryzyko wywołania u pacjenta szkód zdrowotnych wykracza poza możliwe do uzyskania korzyści terapeutyczne. Continue reading Komunikaty bezpieczeństwa opoką przemyślanej farmakoterapii

W przypadku bezpieczeństwa ruchu drogowego zwraca się uwagę na zagrożenia wynikające z używania alkoholu, narkotyków i dopalaczy. Tymczasem wypadki powodowane przez uczestników ruchu drogowego pod wpływem alkoholu to zaledwie 6 proc. wszystkich wypadków komunikacyjnych. Szacuje się, że ponad trzy razy więcej zdarzeń drogowych, spowodowanych jest niepożądanymi działaniami leków zażywanych przez uczestników ruchu. Trudno zobaczyć lub usłyszeć w mediach rzeczowe informacje w tej sprawie. Continue reading Niepożądane działania leków zagrożeniem bezpieczeństwa w ruchu drogowym

Rosnąca dostępność produktów zawierających w swoim składzie kannabinoidy i to zarówno tych, które dostępne są na receptę, jak i tzw. suplementów diety, zawierających w swym składzie olejki CBD,  niesie ze sobą niestety wiele zagrożeń, w tym zwiększającą się każdego roku liczbę powikłań terapeutycznych.

Najczęściej wynikają one ze stosowania kannabinoidów z nieprawidłowych wskazań, ale także za przyczyną łączenia ich z innymi jednoczasowo stosowanymi przez pacjenta lekami. Continue reading Powikłania terapeutyczne w następstwie nieprawidłowego stosowania kannabinoidów

Ginekomastia, czyli rozrost tkanek w obrębie jednej lub obu brodawek sutkowych u chłopców lub mężczyzn, nie jest stanem chorobowym. Może być jednak objawem wielu schorzeń, np. hipogonadyzmu, choroby nerek lub wątroby, nadczynności tarczycy, w tym też i chorób o charakterze nowotworowym (nowotwory feminizujące). Częstość występowania ginekomastii systematycznie wzrasta i jest to najprawdopodobniej związane z cywilizacyjną epidemią otyłości oraz z coraz większą obecnością estrogenów w żywności i w środowisku (ksenoestrogeny). Continue reading Polekowa ginekomastia, ignorowane działanie niepożądane

Pacjenci w wieku powyżej 70 lat są pacjentami sui generis. Z jednej strony, z uwagi na wielochorobowość, pacjenci ci przyjmują na ogół jednoczasowo wiele leków, z drugiej, w okresie starzenia zwiększa się znacznie ryzyko występowania polekowych powikłań, a ich konsekwencje mogą być daleko poważniejsze niż u pacjentów młodszych. W poniższej tabeli zebrano najistotniejsze powody podnoszące ryzyko wystąpienia szkód polekowych. Continue reading Meandry farmakoterapii w wieku starszym